Luttenberg Top700
Electromusic FM RADIO ONLINE 24/7
play_arrow
London Calling Podcast Yana Bolder
play_arrow
Summer Festival Podcast Robot Heart
play_arrow
Electronic Trends Podcast Aaron Mills
play_arrow
New Year Eve Podcast Robot Heart
play_arrow
Techno Podcast Robot Heart
play_arrow
Flower Power Festival Podcast Robot Heart
play_arrow
Tech House Podcast Robot Heart
play_arrow
Winter Festival Podcast Robot Heart
Op 3 december 1982 wön hij wēreldkampioen damm’n; Jannes van der Wal (* Driesum, Fr. 12 nov. 1956). Jannes was een uutzonderluk man en zeekes gin ‘dartiene in een dozien kjeal’.
Nēūst wēreldkampioen was hij ok 4 moal Nederlaands kampioen, een keer jeugdkampioen én 4 moal sneldamkampioen. Hij was zowel Nationaal as Internationaal Grootmeester.
Mà Jannes was ok een éénling, een kjeal die nie oltied begreepm wön en ok iemand die zelf de wēreld oltied nie begreep. Zo vèrscheen hij op tullevisie een paar daagn noadet hij in Brazilië de beste dammer van de wēreld wön was. Det was in de show van tv-icoon Mies Bouwman. Jannes had thuus zelf gin tullevisie of radio en niks gin sjoege van de media en de extra vèrstarkende uutwarking doarvan deur zien zojuust vèrwörv’n roem.
Hij kwaamp kats nie uut zien woard’n en wol nie vèrtell’n hoe oald as hij was want det was een domme vroage van Mies. Zien ‘gegevens’ waan immers bie de redactie bekend.
’t Optreedn was ’s aander’ndaags hèt gesprek van de dag in Nederlaand. Een paar moand laater leut Jannes zich kot opnemm’n in een psychiatrische kliniek. En det hielp want doarnoa zoln d’r nog velle tullevisie-optredens volg’n.
Jannes was ok heel muzikaal. In zien kamer steun een piano woarop hij goed uut de voet’n kon.
Hij had ok mooie citaatn zo as:
“Een dammer pröt nie velle. As hij noar de bakker gíét zegt hij bèveurbeeld; één brood.”
Of: “Een mēnse wut geboar’n, een mēnse gíét dood. Doartuss’n bestíét d’r de meugelukheid’ um te damm’n.”
Íén van de meest bekende gebeurteniss’n die Jannes met maakt’n was toen hij op weg noar een partieje damm’n veur het Nederlaands Kampioenschap in de trein in sloap was e-vall’n en zodoende de wedstrijd miss’n.
En wie weet, zat in diezelfde trein mèschien wè Rudy en hebt ze mekaare nog e-sprökk’n. Rudy was ok een bettie zo as Jannes, een einzelgänger die muujte met relaties had. Halverwēge zien lēēmsreis, deur de Engelse band Supertramp be-zöng’n as een denkbeeldige treinreis, kump hij d’r achter det ’t met de liefde nog steeds nie lukt is. En doar weet Rudy zich, ondaanks olle adviez’n, gin goed road met.
Op ’t laatst’n kump hij uut de bioscoop woarin hij e-vlucht was um de bittere warkelijkheid nie onder oogn te hóém zíén, um vèrvolgens zien lēēmsreis dan mà weer op dezelfde vóét voart te zett’n.
Rudy stíét op 1 van mien favorietere albums, ‘Crime of the Century’ (uut 1974). Nie alleent ’t vèrhaal is mooi mà ok de muziek, met o.a. schitterend pianospel det bie wieze van sprekk’n ok mà zo deur Jannes zelf e-speld had kön wēēn. Muziek die nog mooierder klinkt met een koptullefoon op, en let doarbie dan zeekes ok op ’t midd’nstuk met fan-tas-ti-sche opbouw.
Jannes van der Wal stierf op 24 september 1996 in Groning’n, amper een wekke noadet hij de diagnose leukemie kreeg. Hij was töt slechts halverwēge zien lēēmsreis e-köm met zien 39 joar.
Rudy gíét veerder met zien lēēmsreis, elke keer weer aj dit prachtige líédtie beluusterd, ok à kump hij dan ok nooit veerder dan halfweg.
Töt slot een ½ uur durende documentaire um nog is herinnering’n op te haaln àn een markant Nederlaands persoon. (Let op: de video start pas in noa 20 second’n)
Plaatnportret geschreven door Leo van Krukkert.Timothy Leary was een Amerikaanse skríéver, psycholoog en softwareontwerper. Mà hij was ok een leider veur onderzuuk noar psychedelische drugs. Hij is bekend én umstreden wön as veurvechter van ’t gebruuk van Lysergeenzuurdi-ethylamide, oftewel LSD. As therapeutisch middel mà ok veur de fun.Ik nemme àn det de man zelf ok ’t neudige van det spul e-bruukt hef mà hij hef toch nog een bes mooin […]
Een oproep aan lokale of regionale kunstenaars’t Schilderieje ‘Who’s afraid of Red Yellow and Blue III’ van Barnet Newman, det in ’t Stedelijk Museum hing, wön in 1986 deur Gerard Jan van Bladeren met een stanleymes beschadigd.Doar waan ze in Amsterdam uuteroard nie blíé met mà gelukkig was doar Daniel Goldreyer, een zeer gerespecteerd en gerenommeerd restaurateur die dit varkentie wè ēēm zol wass’n. En joa woarachtig, noa 4 joar […]
De oavertreffende trap van de TOP700 dit joar hef nie genog treden um uut te drukk’n hoe grandioos editie 2024 was. Zo hàn wie bèveurbeeld kunstenaars uut-e-neudigd woarvan wie dach’n det ze oammoa met 1 kunstwark àn zoln komm’n. Mà nee, de meest’n brach’n in ànstekkeluk enthousiasme 3, 4 of zelfs 5 wark’n met. En de kwaliteit was flabbergastering goed of in keurig Lutt’nbargs; blēūs oons finaal van de biíéne. […]
Ondanks dat muziekcolumnist Leo van Krukkert donders druk is met de organisatie van het Luttenbergse Top 700 spektakel, lukte het hem toch nog weer een Plaatnportret te maken: ‘Thank you’ van Alanis Morissette. Natuurlijk weer met videoclip met Sallandse ondertiteling.Oaver 5 daagn is’t zo wiet, dan begint ’s mons um 09.00 uur de Lutt’nbargse Top700. Dit keer in combinatie met een muziekgerelateerde kunstexpositie met o.a. prachtige schilderiej’n. En natuurluk bint […]
Plaatnportret geschreven door: Leo van Krukkert.D’r bint 61 bands / artiest’n die in de veurgoande 3 edities van de Top700 telkens met 1 líédtie vertegenwoardigd waan en dan doarin ok steeds met ’t zelfde líédtie. Zo steun bèveurbeeld ‘House of the Rising Sun’ resp. op de 267ste, de 45ste en de 231ste plaase. En natuurluk stíét ok dit joar disse klassieker in ‘DE líéste’.Een klassieker is ‘House of the Rising […]
Wij kijken terug op een donders gezellige middag/avond Samen met alle muziekliefhebbers en Top700 fans Dankjulliewel allemaal en (wellicht) op naar de volgende! In ieder geval: in 2024 zijn we weer van plan de Top700 te organiseren! (Ps. dat is volgend jaar al het aftellen kan beginnen) Dat wordt weer 5 dagen lang genieten nu al zin an!!
Post comments (0)