De nulde van een moand bestíét nie, zo as bèveurbeeld nul december of nul januari. En ok ’t joar nul bestíét nie; 1 joar veur Christus wut, hoe raar dan ok, op-e-volgd deur 1 joar noa Christus.
Mà toch, uuteindeluk hebbe wie àn de geboarte van Jezus oonze huidige joartelling te dank’n en bint wie inmiddels bienoa in 2024 ànbeland.
Helaas is d’r in menige plaase in de wēreld, in die ruum 2000 joar’n, niks àn de ömstandigheedn vèraanderd woaronder een kind geboar’n wut en opgruujd.
Want leg ’t vèrhaal van de komst en van ’t jonge lēēm van het kind Jezus mà is oaver de tekst van Child in Time, de klassieker uut 1970 van de Engelse band Deep Purple.
Dit nummer stíét op ’t album Deep Purple in Rock en is in-e-geem deur o.a. de dreiging van opniej een wēreldoarlog mà dan íéne met kernwoap’ns. Het is ’t thema van de Koale Oarlog det in de roerige joar’n ’60 deur menige band àn-e-kaart is.
De inspiratie veur de tekst deden de leden van Deep Purple op tijdens een bezuuk àn de Berlijnse Muure woar de grēnswacht’n (the blind man) op olles en iederíéne scheut’n die de grēnze oaver prèbeern te vlucht’n (bullets flying).
Aj geluk hàn wön ie nie raakt. Mà raakt’n ie gewond en kon ie nie meer veerder dan was ’t, aldus Deep Purple, wacht’n op ’t genadeschot (wait for the ricochet, alhoewel een ricochet feiteluk een ofketsende kogel is).
Op det zogenaamde genadeschot begint zanger Ian Gillan vocaal flink en intens uut te pakk’n en de doar dan weer op volgende gitaarsolo beeld de doodsstrijd uut. Dan plots .. valt het líédtie as’t ware stille en begint weer oaverniej; de volgende vluchter uutbeeldend.
In warkelukheid bint d’r minstens 138 mēnsn um ’t lēēm e-köm bie de vluchtpogingen.
Terugge noar het Kàsvèrhaal; de olders van Jezus bint ok e-vlucht (noar Egypte weltevèrstoan). En íénmoal geboar’n, gruujn Jezus laater op in een vijandige ömgeving die hum tenslotte fataal zol wön.
Zien doodsstrijd waan gin kogels mà de spiekers die hum kruusigden en as ze in die tied elektrische gitaarn en een stopcontact had hàn, dan was d’r doarnoa vast en zeekes iemaand àn een pakkende solo begönn’n.
En luu, loat wie wel wēēn; wat is d’r in ol die tuss’nligg’nde, duuzenden joar’n noe ech vèraanderd ? Zelfs in oonze ‘beschaafde’ wēreld kiekt regeringsleiders nie op een mēēnsnlēēm meer of minder.
Wat det betreft wut het is tied veur aandersoartige Kàslíédties dan die zoetsappig’n die wie meestà heurt. Wie bint Kàslíédties neudig die de bosschop goed en duudeluk oaverbrengt. En Child in Time zol d’r zo mà íéne kun wēēn.
Oaver de titel ‘Child in Time’, of better, oaver de openingszinne van ’t líédtie, valt trouwens nog wè iets te zegg’n.
Die 1ste zinne muj eigeluk net iets āāns lēēzn dan dej mèschien geneigd bint. Nie van:
“Sweet child in time <komma> you’ll see the line …”
Nee, eigeluk muj de komma noar veurtn skóém en dan kriej:
“Sweet child <komma> in time you’ll see the line …”. Een klein mà nie onbelangriek vèrschul.
Hier de video met Sallaands’n ondertiteling en met mooie tiedsbeeld’n van jonge luu uut de seventies:
Post comments (0)